Omdat we nooit hebben geweten wat vreugde is,
Probeerden we leven te geven
Aan de woorden van onze geliefde god
Wat een grof iets was het
Is dit hetgeen ze emotie noemen?
Is deze pijn wat ze liefde noemen?
En dit gevoel van ongevuld zijn
Schijnt “honger” te heten
Ik moet dit doen, om verder te leven
Wat voor soort droom zou ik gebruiken om hier smaak aan te geven?
Ah
Wie ben ik precies?
Deze vingers van mij, bezeten door monsters,
Voeden zichzelf met de huidige dag
Ah
Die vage stem van jou
Stimuleert mijn maag, tot het punt dat ik het niet meer kan uithouden
Ik heb honger
Soepen gekookt met tranen
En de praat over dromen die ik niet uit kan staan
Leiden ons naar de eettafel
Waar we geboeid zitten
Ahhhhhhh
Ik krab aan mijn buitengewoon droge keel
Ik volg mijn vervaagde instincten, terwijl ik mijn lippen op elkaar klam
Terwijl ik nederig dank voor de maaltijd
Ook al heb ik genoeg gehad…
Ook al heb ik genoeg gehad…
Ik gaf over en at het nogmaals op
Waar ben ik?
Dronken door je gehuil
Herhaal ik deze beweging tot het punt dat ik er moe van ben
Ahhhhhhh
Mijn stem, en zelfs een ander persoons ongeluk
Vult dit hart dat elke dag kraakt
Ik heb honger
Ik bijt op m’n lip en breek m’n nagels af
Hoe vaak heb ik al op mijn buik geklopt in tranen?
Is dit nog niet genoeg?
Is dit nog niet genoeg?
Hoeveel zonden heb ik wel niet opgebouwd?
Ik word gek
Ik weet er niks van
Ik heb dit niet nodig
Ik heb dit helemaal niet nodig
Als ik nog meer pijn dan dit moet doen, dan heb ik het niet nodig
Ik wil niet meer eten
Hoe zou ik dit lichaam noemen
Dat een hart mist?
Ahhhhhhh
Ahhh ahhh
Ik heb mijn ogen uitgehuild
Ik heb tot dit moment geleefd, terwijl ik mijn lippen likte
Ahhhhhhh
Die vage stem van jou
Stimuleert mijn maag, tot het punt dat ik het niet meer kan uithouden
Ik heb honger
Ik heb het niet meer nodig
Laat me je harder zien huilen
Ik heb het niet nodig
Mag ik nog een bord vol, alsjeblieft?
Zowel dit hart, als dit lichaam,
Luistert niet naar wat ik zeg dat ze moeten doen
Ik heb honger