De wereld zal vervallen en eindigen
Dit wordt ons verteld zonder genade
Wat heb je helemaal alleen gehoord?
Ik keek naar een droom die ver weg was
Wat zal ik kiezen om te behouden?
Wat zal ik opgeven?
Wie ben ik
Dat ik probeer om daar een besluit over te nemen?
Wat ik zal kiezen
Is reeds besloten
Ik vraag aan de goden of ze er zeker van zijn
Dat ze zich er niet in vergist hebben
Ik was niet compleet alleen
Je was altijd aan mijn zijde, en ik reik uit
Er is niets om bang voor te zijn
Ook al word ik een monster, ik doorzie dit
Waren we in staat om sterker te worden
Door er een einde aan te maken op die dag?
Ik was altijd zo’n lafaard
Jij was altijd zo roekeloos
Zal ik vooruit gaan?
Zal ik hier stoppen?
Wie ben ik
Dat ik probeer om daar een besluit over te nemen?
Het is al besloten
Dat ik vooruit zal gaan
Ik vraag aan de goden of ze er zeker van zijn
Dat ze zich er niet in vergist hebben
Ik was niet compleet alleen
Toen ik me dat herinnerde, wist ik wat het betekende
Ik ruk het weg, ongeacht de hoeveelheid
Ik verkreeg moed toen ik geloofde in de manier waarop ik handelde
Ik vraag me af wanneer het was
Dat de manier waarop ik je zie veranderde
Ik wilde me vermengen
Met de dingen die reflecteerden in je ogen
Ik word bang van hoeveel tegenslagen
Misschien op ons liggen te wachten
De dingen die je me toevertrouwde
Zijn de enige dingen waar ik geen afstand van zal doen
Ik ben niets
Dus waarom
Ben ik gelijk aan de goden?
Ik draag de last van mijn rol,
En de gang voorwaarts
Wordt ook onuitstaanbaar
Ik spuug naar de goden,
Met de wil om een pauze te nemen
Ik hoorde een stem die zei:
“Was degene waar ik in geloofde echt zo’n persoon?”
Het klonk bijna alsof het een probleem van een volledig ander persoon,
Dus in plaats daarvan word ik nog wanhopiger
Ik was niet compleet alleen
Het lijkt alsof hetgeen ik in mijn hand houd, het bewijs hiervan is
Ik schuif mijn zwakheid terzijde
En ook al word ik een monster, ik zal thuiskomen