Recht boven de wereld vol met sneeën en blauwe plekken
Grijpt duisternis zwaar in
En gaat nooit weg naarmate de tijd vordert
Leed blijft altijd hangen
Maar toch zoekt de lucht naar morgenrood
En grijpt de toekomst in onze handen
We zijn niet zwak of kwetsbaar
We geloven, we hebben lief en we vlammen op
Opnieuw en opnieuw vergiet de ziel bloed
En voorbij haar droom
Schijnend en al schijnend zal een nieuwe morgen arriveren
In de richting waar hoop vloeit
Richting de dageraad die uitroept naar jou
Zouden we verlies en val moeten dragen
Of het licht achtervolgen?
Het pad dat we kozen is verstrooid met
Tranen en littekens die nu ver achter ons liggen
Vasthoudend aan onze adem en verschroeid door de schaduw van herinnering
Zullen we alsnog levendig de wind doorsnijden
En de toekomst in onze handen grijpen
Passie zal altijd ons fakkellicht zijn
Moge het rooksignaal hoog opstijgen in de lucht
We zullen de wind zijn, we zullen bloeien
En tokkelen op de snaren van onze zielen
Naar de plaats waar we naartoe snellen
Bloeien en bloeien
Een nieuwe morgen zal arriveren
In de richting waar het licht vloeit
Een stap voorbij de nacht
De palm van mijn hand kan het nooit bereiken
Maar het is ondersteund door stemmen
We vinden onszelf terug te midden van
Zovelen van hen die weerklinken
Naar de plek waar jij naartoe gaat
Moge het licht erop schijnen; ik bad
Voor elke geest
Opnieuw en opnieuw vergiet de ziel bloed
En voorbij haar droom
Schijnend en al schijnend zal een nieuwe morgen arriveren
Een lied zal snel beginnen
Op weg naar het morgenrood die naar je uitroept
Recht boven de wereld vol met sneeën en blauwe plekken……