Op een plek waar jouw stem niet kan komen
Is er een verwrongen regel die niemand me leerde
Toen je jong was, had je dromen waar je voor wenste met heel je hart
De reis om uit te vinden waar ze zijn, is nog maar net begonnen
Ik heb de tijd waarin ik rouwde niet meer nodig
Dus breek die muur van beperkingen, nu meteen!
Een trotsheid die sterk schijnt in sterke, onvergankelijke emoties
Herinneringen die nooit veranderen, welke pijn we ook maar ervaren
Ik omarm de gelofte die ik vond, zoals ik mijn gezichtsveld verbreedde
Omdat deze weg die ik koos met een reine blik
me zal verbinden met jou.
Laat je stem weerklinken
Ga tegen het lot in!
Ik wens niet meer om te leven terwijl ik voor eeuwig mijn adem inhoud
Ik blijf doorgaan met staren naar een onveranderlijke toekomst
Verzamel je gescheurde hart
en spring in de zee van passie, nu meteen!
De trots die ik wil verkrijgen, gedragen in mijn zwakke zelf
Hoop die nooit verandert, het maakt niet uit hoe ze worden ingeslikt door de golven van eenzaamheid
Ik omarm de hoop die ik vond, zoals ik mijn idealen draag
Omdat ik je zou kunnen bereiken, lachend op een morgen die nog ongezien is
Totdat je stem mij bereikt
Ga tegen het lot in!
Je houdt mijn bevende schouders dicht bij je en lacht
Je bent hier, en daarom kan ik blijven zingen
Een trotsheid die sterk schijnt in sterke, onvergankelijke emoties
Herinneringen die nooit veranderen, welke pijn we ook maar ervaren
Ik omarm de gelofte die ik vond, zoals ik mijn gezichtsveld verbreedde
Omdat deze weg die ik koos met een reine blik
me zal verbinden met jou.
Laat je stem weerklinken
Sla je door alle tegenslagen heen
Ga tegen het lot in!