forget-me-not 歌詞

So this is me　重すぎる鎧で
歩けなくなった　臆病な勇者
愛されたくて　守りたくて　振るった剣は
差し出された手に刺さって　抜けないよ

まだ　癒えないまま Life goes on

Oh Everything turns to ash to ash
命は彼方を目指す
傷つけた罪と痛み　引き摺って

And everything turns to dust to dust
倒れて土に還るとき
せめて小さな花がほら　咲きますように
forget-me-not

How do I escape　眼の前の怪物に
向き合えないまま　逃げ出した勇者
端っこなんて無いこんな星の上だ
巡り巡って同じ場所

ただ　繰り返して Life goes on

Oh Everything turns to ash to ash
命は証を探す
牙を剥く運命に飲まれ　消えたって

And everything turns to dust to dust
逃げ続けた轍もいつか
誰かが歩くための道に変わるなら
forget-me-not

肺呼吸の深海魚や
風に上手く乗れない鳥も
どこかで旅をしているのかな
出会うことはなくても
そこにいる
それだけで　それだけでいいよ

体は灰へ変わって
記憶は塵へと化して
歴史の一文字も満たさず終わるだけ

それでも彼方を目指す
それでも証を探す
生きた理由を知りたくて　意味を残したくて

Oh Everything turns to ash to ash
命は彼方を目指す
消えることない罪と痛み　抱き締めて

And everything turns to dust to dust
倒れて土に還るとき
せめて小さな花がほら　咲きますように
forget-me-not
forget-me-not
forget-me-not

Ash to ash, dust to dust
どうか忘れないで

So this is me omo sugiru yoroi de
arukenakunatta okubyou na yuusha
aisaretakute mamoritakute furutta ken wa
sashidasareta te ni sasatte nukenai yo

mada ienai mama Life goes on

Oh Everything turns to ash to ash
inochi wa kanata wo mezasu
kizutsuketa tsumi to itami hikizutte

And everything turns to dust to dust
taorete tsuchi ni kaeru toki
semete chiisana hana ga hora sakimasu you ni
forget-me-not

How do I escape me no mae no kaibutsu ni
mukiaenai mama nigedashita yuusha
hajikko nante nai konna hoshi no ue da
megurimegutte onaji basho

tada kurikaeshite Life goes on

Oh Everything turns to ash to ash
inochi wa akashi wo sagasu
kiba wo muku unmei ni nomare kietatte

And everything turns to dust to dust
nige tsuzuketa wadachi mo itsuka
dareka ga aruku tame no michi ni kawaru nara
forget-me-not

haikokyuu no shinkaigyo
kaze ni umaku norenai tori mo
dokoka de tabi wo shiteiru no ka na
deau koto wa nakutemo
soko ni iru
sore dake de sore dake de ii yo

karada wa hai e kawatte
kioku wa chiri e to kashite
rekishi no ichimoji mo mitasazu owaru dake

sore demo kanata wo mezasu
sore demo akashi wo sagasu
ikita riyuu wo shiritakute imi wo nokoshitakute

Oh Everything turns to ash to ash
inochi wa kanata wo mezasu
kieru koto nai tsumi to itami dakishimete

And everything turns to dust to dust
taorete tsuchi ni kaeru toki
semete chiisana hana ga hora sakimasu you ni
forget-me-not
forget-me-not
forget-me-not

Ash to ash dust to dust
douka wasurenai de

So this is me, in too-heavy armor
A cowardly hero who can’t walk anymore
Wanting to be loved, wanting to protect, I wielded a sword
Stabbing into the arm offered to me, it won’t come out

It still won’t heal, and life goes on

Oh, everything turns from ash to ash
Life sets its sights somewhere far in the distance
Dragging my wounded sins and pain along with it

And everything turns from dust to dust
On the day I collapse and return to the earth
I hope at least that a small flower will bloom
forget-me-not

How do I escape from the monster before my eyes?
A hero who ran away, unable to face it
Here in this world with no edge
Running here and there, arriving back at the same place

It just repeats, and life goes on

Oh, everything turns from ash to ash
Life searches for proof
Even if it’s swallowed by a snarling fate

And everything turns from dust to dust
If even the tracks of my constant fleeing
Will someday become a road for another to travel
forget-me-not

I wonder if even the deep-sea fish using lungs to breathe
And the bird who can’t really ride the wind
Are out there somewhere, on a journey
Even if we don’t meet
They’re out there
And that’s enough for me, that’s enough

My body turns to ash
My memories turn to dust
Ending without leaving even one word to history

Even so, I aim for the distance
Even so, I search for proof
I want to know why I lived… I want to leave something meaningful behind

Oh, everything turns from ash to ash
Life searches for proof
Embracing my sins and pain that won’t disappear

And everything turns from dust to dust
On the day I collapse and return to the earth
I hope at least that a small flower will bloom
forget-me-not
forget-me-not
forget-me-not

Ash to ash, dust to dust
Please, don’t forget me

Voilà, c’est moi, dans une armure trop lourde
Un héros pleutre qui ne peut plus avancer
Je voulais être aimée, être protégée, alors j’ai brandi une épée
Je l’ai plantée dans le bras qu’on m’a tendu, elle n’en sort pas

Ca ne se soigne toujours pas, et la vie continue

Oh, tout va des cendres aux cendres
La vie vise le lointain
Je traîne mes pêchés blessés, ma douleur

Et tout va de la poussière à la poussière
Le jour où je tombe et que je retourne à la terre
J’espère qu’au moins une petite fleur va éclore
Ne m’oublie pas

Comment fuir le monstre devant mes yeux ?
Un héros qui a fui, incapable de lui faire face
Ici, dans ce monde sans fin
On court en rond, de retour au même endroit

Ca ne fait que se répéter, et la vie continue

Oh, tout va des cendres aux cendres
La vie cherche une preuve
Même si elle est engloutie par un destin hargneux

Et tout va de la poussière à la poussière
Si même les traces de ma fuite permanente
Deviennent un jour un chemin qu’un autre empruntera
Ne m’oublie pas

Je me demande si le poisson des fonds marins qui a des poumons pour respirer
Et l’oiseau qui ne chevauche que maladroitement le vent
Sont eux aussi en voyage, quelque part
Même si on ne se rencontre pas
Ils sont là, quelque part
Et c’est assez pour moi, c’est assez

Mon corps part en cendres
Mes mémoires partent en poussière
S’achevant sans laisser ne serait-ce qu’un mot dans l’histoire

Tout de même, je vise le lointain
Tout de même, je cherche la preuve
Je veux savoir pourquoi j’ai vécu… je veux laisser derrière moi quelque chose qui a du sens

Oh, tout va des cendres aux cendres
La vie cherche une preuve
J’accepte mes pêchés et la douleur qui ne s’en va pas

Et tout va de la poussière à la poussière
Le jour où je tombe et que je retourne à la terre
J’espère qu’au moins une petite fleur va éclore
Ne m’oublie pas
Ne m’oublie pas
Ne m’oublie pas

Poussière tu es, poussière tu retourneras
Je t’en prie, ne m’oublie pas

Dus dit ben ik, in een te zwaar harnas
Een laffe held die niet meer kan lopen
Ik gebruikte een zwaard, om geliefd te worden, om te beschermen
Ik steek hem in de arm die mij werd aangeboden, het komt er niet meer uit

Het wil nog steeds niet genezen, en het leven gaat door

Oh alles verandert van as tot as
Het leven streeft naar een plek ergens in de verte
Het sleept mijn gewonde zonden en pijn met zich mee

En alles verandert van stof tot stof
Op de dag dat ik neerval en terugkeer naar de aarde
Dan hoop ik dat tenminste een kleine bloem zal bloeien
vergeet-me-niet

Hoe ontsnap ik aan het monster voor mijn ogen?
Een held die wegrende, niet in staat om het onder ogen te komen
Hier in deze wereld zonder rand
Rent hier en daar en komt op dezelfde plek terug

Het herhaalt zich gewoon, en het leven gaat door

Oh alles verandert van as tot as
Het leven zoekt naar bewijs
Ook al is het ingeslikt door een snauwend lot

En alles verandert van stof tot stof
Als zelfs de sporen van mijn constante ontsnappen
Ooit een weg worden voor iemand anders om te bereizen
vergeet-me-niet

Ik vraag me af of zelfs de diepzee vissen, die longen gebruiken om te ademen
En de vogels die niet goed mee kunnen gaan op de wind
Zijn ergens daar, op reis
Ook al ontmoeten we ze niet
Ze zijn daar buiten
En dat is genoeg voor mij, dat is genoeg

Mijn lichaam verandert in as
Mijn herinneringen veranderen in stof
Ze eindigen zonder ook maar één woord achter te laten

Toch richt ik me op de verte
Toch zoek ik naar een bewijs
Ik wil weten waarom ik leefde… Ik wil iets wat betekenisvol is achterlaten

Oh alles verandert van as tot as
Het leven zoekt naar bewijs
Het omarmt mijn zonden en pijn die niet verdwijnen

En alles verandert van stof tot stof
Op de dag dat ik neerval en terugkeer naar de aarde
Dan hoop ik dat tenminste een kleine bloem zal bloeien
vergeet-me-niet
vergeet-me-niet
vergeet-me-niet

As tot as, stof tot stof
Alsjeblieft, vergeet me niet