forget-me-not 歌詞 ReoNa

So this is me　重すぎる鎧で 歩けなくなった　臆病な勇者 愛されたくて　守りたくて　振るった剣は 差し出された手に刺さって　抜けないよ

まだ　癒えないまま Life goes on

Oh Everything turns to ash to ash 命は彼方を目指す 傷つけた罪と痛み　引き摺って

And everything turns to dust to dust 倒れて土に還るとき せめて小さな花がほら　咲きますように forget-me-not

How do I escape　眼の前の怪物に 向き合えないまま　逃げ出した勇者 端っこなんて無いこんな星の上だ 巡り巡って同じ場所

ただ　繰り返して Life goes on

Oh Everything turns to ash to ash 命は証を探す 牙を剥く運命に飲まれ　消えたって

And everything turns to dust to dust 逃げ続けた轍もいつか 誰かが歩くための道に変わるなら forget-me-not

肺呼吸の深海魚や 風に上手く乗れない鳥も どこかで旅をしているのかな 出会うことはなくても そこにいる それだけで　それだけでいいよ

体は灰へ変わって 記憶は塵へと化して 歴史の一文字も満たさず終わるだけ

それでも彼方を目指す それでも証を探す 生きた理由を知りたくて　意味を残したくて

Oh Everything turns to ash to ash 命は彼方を目指す 消えることない罪と痛み　抱き締めて

And everything turns to dust to dust 倒れて土に還るとき せめて小さな花がほら　咲きますように forget-me-not forget-me-not forget-me-not

Ash to ash, dust to dust どうか忘れないで

So this is me omo sugiru yoroi de arukenakunatta okubyou na yuusha aisaretakute mamoritakute furutta ken wa sashidasareta te ni sasatte nukenai yo

mada ienai mama Life goes on

Oh Everything turns to ash to ash inochi wa kanata wo mezasu kizutsuketa tsumi to itami hikizutte

And everything turns to dust to dust taorete tsuchi ni kaeru toki semete chiisana hana ga hora sakimasu you ni forget-me-not

How do I escape me no mae no kaibutsu ni mukiaenai mama nigedashita yuusha hajikko nante nai konna hoshi no ue da megurimegutte onaji basho

tada kurikaeshite Life goes on

Oh Everything turns to ash to ash inochi wa akashi wo sagasu kiba wo muku unmei ni nomare kietatte

And everything turns to dust to dust nige tsuzuketa wadachi mo itsuka dareka ga aruku tame no michi ni kawaru nara forget-me-not

haikokyuu no shinkaigyo kaze ni umaku norenai tori mo dokoka de tabi wo shiteiru no ka na deau koto wa nakutemo soko ni iru sore dake de sore dake de ii yo

karada wa hai e kawatte kioku wa chiri e to kashite rekishi no ichimoji mo mitasazu owaru dake

sore demo kanata wo mezasu sore demo akashi wo sagasu ikita riyuu wo shiritakute imi wo nokoshitakute

Oh Everything turns to ash to ash inochi wa kanata wo mezasu kieru koto nai tsumi to itami dakishimete

And everything turns to dust to dust taorete tsuchi ni kaeru toki semete chiisana hana ga hora sakimasu you ni forget-me-not forget-me-not forget-me-not

Ash to ash dust to dust douka wasurenai de

So this is me, in too-heavy armor A cowardly hero who can’t walk anymore Wanting to be loved, wanting to protect, I wielded a sword Stabbing into the arm offered to me, it won’t come out

It still won’t heal, and life goes on

Oh, everything turns from ash to ash Life sets its sights somewhere far in the distance Dragging my wounded sins and pain along with it

And everything turns from dust to dust On the day I collapse and return to the earth I hope at least that a small flower will bloom forget-me-not

How do I escape from the monster before my eyes? A hero who ran away, unable to face it Here in this world with no edge Running here and there, arriving back at the same place

It just repeats, and life goes on

Oh, everything turns from ash to ash Life searches for proof Even if it’s swallowed by a snarling fate

And everything turns from dust to dust If even the tracks of my constant fleeing Will someday become a road for another to travel forget-me-not

I wonder if even the deep-sea fish using lungs to breathe And the bird who can’t really ride the wind Are out there somewhere, on a journey Even if we don’t meet They’re out there And that’s enough for me, that’s enough

My body turns to ash My memories turn to dust Ending without leaving even one word to history

Even so, I aim for the distance Even so, I search for proof I want to know why I lived… I want to leave something meaningful behind

Oh, everything turns from ash to ash Life searches for proof Embracing my sins and pain that won’t disappear

And everything turns from dust to dust On the day I collapse and return to the earth I hope at least that a small flower will bloom forget-me-not forget-me-not forget-me-not

Ash to ash, dust to dust Please, don’t forget me

Voilà, c’est moi, dans une armure trop lourde Un héros pleutre qui ne peut plus avancer Je voulais être aimée, être protégée, alors j’ai brandi une épée Je l’ai plantée dans le bras qu’on m’a tendu, elle n’en sort pas

Ca ne se soigne toujours pas, et la vie continue

Oh, tout va des cendres aux cendres La vie vise le lointain Je traîne mes pêchés blessés, ma douleur

Et tout va de la poussière à la poussière Le jour où je tombe et que je retourne à la terre J’espère qu’au moins une petite fleur va éclore Ne m’oublie pas

Comment fuir le monstre devant mes yeux ? Un héros qui a fui, incapable de lui faire face Ici, dans ce monde sans fin On court en rond, de retour au même endroit

Ca ne fait que se répéter, et la vie continue

Oh, tout va des cendres aux cendres La vie cherche une preuve Même si elle est engloutie par un destin hargneux

Et tout va de la poussière à la poussière Si même les traces de ma fuite permanente Deviennent un jour un chemin qu’un autre empruntera Ne m’oublie pas

Je me demande si le poisson des fonds marins qui a des poumons pour respirer Et l’oiseau qui ne chevauche que maladroitement le vent Sont eux aussi en voyage, quelque part Même si on ne se rencontre pas Ils sont là, quelque part Et c’est assez pour moi, c’est assez

Mon corps part en cendres Mes mémoires partent en poussière S’achevant sans laisser ne serait-ce qu’un mot dans l’histoire

Tout de même, je vise le lointain Tout de même, je cherche la preuve Je veux savoir pourquoi j’ai vécu… je veux laisser derrière moi quelque chose qui a du sens

Oh, tout va des cendres aux cendres La vie cherche une preuve J’accepte mes pêchés et la douleur qui ne s’en va pas

Et tout va de la poussière à la poussière Le jour où je tombe et que je retourne à la terre J’espère qu’au moins une petite fleur va éclore Ne m’oublie pas Ne m’oublie pas Ne m’oublie pas

Poussière tu es, poussière tu retourneras Je t’en prie, ne m’oublie pas

Dus dit ben ik, in een te zwaar harnas Een laffe held die niet meer kan lopen Ik gebruikte een zwaard, om geliefd te worden, om te beschermen Ik steek hem in de arm die mij werd aangeboden, het komt er niet meer uit

Het wil nog steeds niet genezen, en het leven gaat door

Oh alles verandert van as tot as Het leven streeft naar een plek ergens in de verte Het sleept mijn gewonde zonden en pijn met zich mee

En alles verandert van stof tot stof Op de dag dat ik neerval en terugkeer naar de aarde Dan hoop ik dat tenminste een kleine bloem zal bloeien vergeet-me-niet

Hoe ontsnap ik aan het monster voor mijn ogen? Een held die wegrende, niet in staat om het onder ogen te komen Hier in deze wereld zonder rand Rent hier en daar en komt op dezelfde plek terug

Het herhaalt zich gewoon, en het leven gaat door

Oh alles verandert van as tot as Het leven zoekt naar bewijs Ook al is het ingeslikt door een snauwend lot

En alles verandert van stof tot stof Als zelfs de sporen van mijn constante ontsnappen Ooit een weg worden voor iemand anders om te bereizen vergeet-me-niet

Ik vraag me af of zelfs de diepzee vissen, die longen gebruiken om te ademen En de vogels die niet goed mee kunnen gaan op de wind Zijn ergens daar, op reis Ook al ontmoeten we ze niet Ze zijn daar buiten En dat is genoeg voor mij, dat is genoeg

Mijn lichaam verandert in as Mijn herinneringen veranderen in stof Ze eindigen zonder ook maar één woord achter te laten

Toch richt ik me op de verte Toch zoek ik naar een bewijs Ik wil weten waarom ik leefde… Ik wil iets wat betekenisvol is achterlaten

Oh alles verandert van as tot as Het leven zoekt naar bewijs Het omarmt mijn zonden en pijn die niet verdwijnen

En alles verandert van stof tot stof Op de dag dat ik neerval en terugkeer naar de aarde Dan hoop ik dat tenminste een kleine bloem zal bloeien vergeet-me-niet vergeet-me-niet vergeet-me-niet

As tot as, stof tot stof Alsjeblieft, vergeet me niet