The scenery speeds by suddenly, in the blink of an eye
As I dive dangerously into my long awaited hopes
My thoughts race back to the nostalgic feeling of loneliness
As my unfulfilled time reaches saturation

At this point, I may as well head to the front lines of this new horizon
At this point, I may as well skip the boring scenes. Wrapped in smoke, the noise is polluted
The definition of reality, check this:

In the space between 0 and 1, I head for the frontier,
Gathering up my scattered desires
Free from doubt, my racing heartbeat heads for the frontier
There are no dead ends. An endlessly playing anthem

Spinning vaguely in circles, I start new rumors
Forcing a betrayal of everything I believed in
But I want to keep screenshots, so what’s in my head doesn’t get mixed up with what’s in my chest

At this point, even if I sacrifice everything in the process…
The definition of reality, check this:

In the space between 100 and 101, I head for the frontier,
Each day I gather up more desires than the last
Free from doubt, my racing heartbeat heads for the frontier
There are no dead ends. An endlessly playing anthem

Covered in scars or not, life goes on, heading for the frontier
Layering the moments, I walk on
A changing era, a spinning coin, heading for the frontier
There are no dead ends. An endlessly playing anthem

The light you’ve yet to see…
Moves in the space between 0 and 1
The light you’ve yet to see…
Moves in the space between 0 and 1
The light you’ve yet to see…
Fighting
A permanent preservation of thought

Fighting

The light you’ve yet to see…
Overflows again in the space between 100 and 101
The light you’ve yet to see…
Fighting
A permanent preservation of thought

Common sense is something that disrupts, and never restricts
But even if there’s no end to it, I feel I can hold it dear
When I pass 100, before it returns to 1
You know, it’s still missing…

In the space between 0 and 1, I head for the frontier,
Gathering up my scattered desires
Free from doubt, my racing heartbeat heads for the frontier
There are no dead ends. An endlessly playing anthem

The light you’ve yet to see…
Moves in the space between 0 and 1
The light you’ve yet to see…
Fighting
A permanent preservation of thought

Fighting

Het landschap versneld plotseling, in een oogwenk.
Terwijl ik gevaarlijk duik in mijn langverwachte hoop
Gaan mijn gedachten terug naar het nostalgische gevoel van eenzaamheid
Als mijn onvervulde tijd verzadiging bereikt

Op dit punt, zou ik ook op weg kunnen gaan naar de frontlinie van deze nieuwe horizon
Op dit punt, zou ik ook de saaie scènes kunnen overslaan. De ruis is vervuild, verpakt in rook
De definitie van realiteit, check dit:

In de ruimte tussen 0 en 1, ben ik op weg naar de grens,
En pak mijn verstrooide verlangens bij elkaar
Vrij van twijfel, is mijn snelle hartslag op weg naar de grens
Er zijn geen doodlopende wegen. Een eindeloos spelend volkslied

Vaag draaiend in rondjes, start ik nieuwe geruchten
En forceer een bedrog voor alles waar ik in geloofde
Maar ik wil schermopnames bewaren, zodat hetgeen wat in mijn hoofd zit niet gemixt wordt met de dingen in mijn boezem

Op dit punt, ook al offer ik alles op in het proces:
De definitie van realiteit, check dit:

In de ruimte tussen 100 en 101, ben ik op weg naar de grens,
Elke dag verzamel ik meer verlangens dan op de vorige
Vrij van twijfel, is mijn snelle hartslag op weg naar de grens
Er zijn geen doodlopende wegen. Een eindeloos spelend volkslied

Vol met littekens of niet, het leven gaat door, op weg naar de grens
Terwijl ik de momenten opstapel, loop ik door
Een veranderend tijdperk, een draaiende munt, op weg naar de grens
Er zijn geen doodlopende wegen. Een eindeloos spelend volkslied

Het licht dat je nog moet zien…
Verplaatst zich in de ruimte tussen 0 en 1
Het licht dat je nog moet zien…
Verplaatst zich in de ruimte tussen 0 en 1
Het licht dat je nog moet zien…
Vechten
Een permanent behoud van gedachte

Vechten

Het licht dat je nog moet zien…
Loopt opnieuw over in de ruimte tussen 100 en 101
Het licht dat je nog moet zien…
Vechten
Een permanent behoud van gedachte

Gezond verstand is iets dat ontwricht en nooit beperkt
Maar ook al is er geen einde aan, voel ik dat ik het lief kan hebben
Wanneer ik voorbij de 100 ga, voordat het terug gaat naar 1
Weet je, het mist nog steeds…

In de ruimte tussen 0 en 1, ben ik op weg naar de grens,
En pak mijn verstrooide verlangens bij elkaar
Vrij van twijfel, is mijn snelle hartslag op weg naar de grens
Er zijn geen doodlopende wegen. Een eindeloos spelend volkslied

Het licht dat je nog moet zien…
Verplaatst zich in de ruimte tussen 0 en 1
Het licht dat je nog moet zien…
Vechten
Een permanent behoud van gedachte

Vechten