Het is verwarrend, we zijn een geblindeerde taxi
We zitten er in, te verbeelden en we vallen uit elkaar
Chauffeur, laat me niet zitten
Ik werd als maar banger en ik kan niet zien
Hier in een woestijn??
Terug naar de Meture Kuture
De gedroogde toekomst, ik moet het nat maken
Nu alles wat je hebt, nu alles wat ik heb
Het kleinste moment kan een regen van grijze spiegels geven
We zijn weggedragen terwijl we opkijken naar de lucht en het gaat weg, snellend met een grijns
Het verzamelt het verleden, het verzamelt de toekomst Hey, breng me terug
Waar breng je me naartoe?
Het leven van elke dag is vermoord en alleen de herinneringen blijven achter
Je bent vreselijk, ik ben je slaaf en deze wereld ook
Met geblinddoekte ogen was ik aan het zoeken om het te zien
Alles, alles, alles ik kan het allemaal laten gaan
jawereld, je kunt alles van ons wegnemen
jawereld, ik vind het niet erg om al het licht op te geven dat bijna gevangen is
Als je het doet, geef me dan een dodelijk schot met “nul” snelheid
De wanhopige eindes reflecteren de smalle toekomst
Al de cellen van mijn lichaam reflecteren de smalle toekomst
In je duisternis, reflecteert het licht
Ik zal je verduisteren met de zonneschijn
Mijn hart is vermoord en alleen het leven blijft achter
Je bent vreselijk, ik ben je slaaf, evenals deze wereld
De tijd die ik eindelijk had, iemand neemt het me af
Waar, waar, waar breng je me naartoe?
Eenzaamheid verscheurde me, om me over te nemen
De eenzaamheid begon het wanhopende “heden” te eten, bloedend met transparant bloed
jawereld, je kunt alles van ons wegnemen
jawereld, het maakt me niet uit dat ik het offer moet opgeven waar jij om wenst
Maak me af met een mes die dieper en dieper gaat
De wanhopige eindes reflecteren de smalle toekomst
Probeer me gewoon dieper en dieper te ontleden
Probeer me gewoon te ledigen
Je bent te mooi om te zien
Je stem, je liefde, je toekomst, je geheugen, evenals je eenzaamheid
Maar je kunt me niet vermoorden, of wel?