Ik raak de lijnen van het lapwerk aan
Die in de palmen van mijn handen gegrafeerd staan
Met mijn hoofd, die voelt alsof hij in stukken kon scheuren
En mijn hart, opgescheept met glas, ren ik voorwaarts
Deze wereld nadert haar breken, Ik ben duizelig genoeg om in te storten
Mijn lichaam is leeg, mijn gezichtsveld is verwrongen
Deze reddingslijnen kloppen en beven
Zodra ik ze traceer tot het einde met mijn mes
In dat geval wie dan ook, vertel me– als je de maan kunt zien
Doof haar niet, doof haar nog niet
Verdwijn niet, verdwijn nog niet
Doof haar niet, doof haar nog niet
Verdwijn niet, verdwijn nog niet
Literair, decadent,
pragmatisch, fantastisch,
gepassioneerd, sentimenteel,
plezierig, verwoestend,
absoluut, universeel,
en onnatuurlijk: mijn huidige perspectief
Deze wereld nadert haar breken, ik ben verward genoeg om in te storten
Mijn lichaam is leeg, mijn gezichtsveld is verwrongen
De maan voor tijd, liefde voor de maan,
Zonden voor liefde, straf voor zonden
Mensen voor zonden, dromen voor mensen
Jij voor dromen, een belofte voor jou
Deze reddingslijnen kloppen en beven
Zodra ik ze traceer tot het einde met mijn mes
In dat geval wie dan ook, vertel me– als je de maan kunt zien
Doof haar niet, doof haar nog niet
Verdwijn niet, verdwijn nog niet