A tightly grasped message; that’s rising hope!

This world is unrelenting in this time of chaos, too many layers deep to count.
Nothing is as I imagined and my senses are quietly building to an outburst.
It’s like a labyrinth and I’ve hit a dead end; all my thoughts are in distortion.
There’s no time to rest; if I lose sight of my goal, I’ll go berserk.

Pay attention! Hey, what is it? (Watch your step now!) I don’t want your rationalization!
(Are you serious!?) No, No, No, don’t worry! 1,2,3
The rhythm of my heart comes welling up!

My view is still fuzzy, but I have to go onward;
You’ve got faith in me, and I can’t betray myself… a horn sounds off with force.

Even if I pass the time in solitude, or am forced to run away,
A new day will come.
Even if I have no magic, I have to make this wish come true. I swore to it.
There’s still a future I want to see with you.
Even if I feel the tears coming… even if I feel defeated… I can’t stay still.
A tightly grasped message; that’s rising hope!

But it’s just non-stop, bearing down in a hard way.
Where’s the solution!? Even if you’re forced to swallow it,
Get up, come on, and hurry up! Come on!
If nothing comes of the time you’re giving, toss it right in the trash.
Regrets are worth less than dirt! C’mon two-step: OK, shouting: OK. Let your desire run wild.
All forms of approval are mine to decide, so let my heart’s algorithm fly!

My voice sounded out, saying, “I want to fight for this”.
I’ll allow an objection or two, but you can’t apply science lightly to this feeling!

Listen carefully… I have to tell you the answer I’ve come to:
I’m going to live believing in all the feelings you gave me,
And I don’t even need to know whether they’re real or not.

“What exactly is a role model? What is ‘normal’ love?”
I’m still asking myself those things today…
The more I ask, I obtain an unfaltering truth:
“I don’t need those things; there’s still a future I want to make happen!”

Even if solitude were to perish and I grew tired of running away,
I’ll merely pursue a new day.
Even if I have no magic, I have to make this wish come true. I swore to it.
The future we can make together isn’t far off.
My right hand joins gently with your left:
A tightly grasped message; that’s rising hope!

We won’t ever let go; that’s rising hope!

Un messaggio tenuto saldo; è la speranza che cresce!

Il mondo sprofonda inesorabile in questo caos, sotto troppi strati per riuscire a contarli.
Niente è come me l’immaginavo e i miei sensi sono silenziosamente arrivati sul punto di scoppiare.
È come un labirinto ed io sono in un vicolo cieco; i miei pensieri sono distorti.
Non c’è tempo per riposare; se perdessi di vista l’obbiettivo, impazzirei.

Fa’ attenzione! Ehi, che succede? (Guarda dove metti i piedi!) Non voglio giustificazioni!
(Fai sul serio?!) No, no, no, non preoccuparti! 1, 2, 3
Il ritmo del mio cuore è insarrestabile!

Ho ancora la vista offuscata, ma devo andare avanti;
Tu credi in me, ed io non posso tradire me stessa… sento un corno che suona con forza.

Anche se rimanessi sola o fossi obbligata a scappare,
Arriverà un nuovo giorno.
Anche se non posso fare magie, devo realizzare questo desideiro. L’ho giurato.
C’è ancora un futuro che voglio vedere con te.
Anche se sto per piangere… anche se mi sento sconfitta… Riesco a rimanere in piedi.
Un messaggio tenuto saldo; è la speranza che cresce!

Non c’è mai fine, sopportando nel peggior modo.
Dov’è la soluzione? Anche se obbligato a mandare giù,
Alzati, andiamo, sbrigati! Forza!
Se non esce nulla dal tempo che impieghi, getta tutto nella spazzatura.
I rimpianti valgono meno della polvere! Avanti con la two-step: OK, gridalo: OK. Scatena i tuoi desideri.
Sono io a decidere le forme d’approvazione, quindi lascia volare l’algoritmo del mio cuore!

La mia voce risuona, dicendo “voglio lottare per questo”.
Ti lascerò obiettare un paio di volte, ma non puoi applicare a cuor leggero la scienza a questo sentimento!

Ascoltami bene… Devo dirti a che conclusione sono arrivata:
Vivrò credendo in tutti i sentimenti che mi hai donato,
E non m’interessa sapere se siano veri o meno.

“Cos’è esattamente un modello da seguire? Che significa amore ‘normale’?”
Ancora oggi continuo a chiedermelo…
Chiedendo ottengo una verità assoluta:
“Non mi serve quella roba; c’è ancora un futuro che voglio realizzare!”

Anche se la solitudine svanisse e mi stancassi di scappare,
Mi limiterò ad inseguire un nuovo giorno.
Anche se non posso fare magie, devo realizzare questo desideiro. L’ho giurato.
Il futuro insieme non è lontano.
La mia mano si unisce gentilmente alla tua:
Un messaggio tenuto saldo; è la speranza che cresce!

Non molleremo mai; è la speranza che cresce!

¡Un mensaje captado firmemente; eso es engrandecer la esperanza!

Este mundo es imparable en este tiempo de caos, demasiado capas profundas para contar.
Nada es como lo imaginaba y mis sentidos están construyendo silenciosamente una explosión
Es como un laberinto y yo he dado en un punto muerto; todos mis pensamientos están en distorsión.
No hay tiempo para descansar; si pierdo de vista mi meta, enloqueceré.

¡Presta atención! ¿Oye, que pasa? (¡Cuida por dónde vas!) ¡No quiero tu racionalización!
(¡¿Es en serio?!) ¡No, no, no, no te preocupes! 1, 2, 3
¡El ritmo de mi corazón sigue mejorando!

Mi visión aún continúa borrosa, pero aún tengo que seguir adelante;
Tú has tenido fe en mi, y no puedo traicionarme a mí mismo… una alarma suena con fuerza.

Aún cuando pase el tiempo en soledad, o si soy forzado a huir,
Un nuevo día llegará.
Aún cuando no tengo magia, tengo que hacer este deseo realidad. Se lo juré.
Todavía existe un futuro que quiero ver contigo. (Canto mi esperanza)
Aún cuando siento que las lagrimas aparecen… Aún si me siento derrotado… No puedo permanecer inmóvil.
¡Un mensaje captado firmemente; eso es engrandecer la esperanza!

Pero es simplemente interminable, presionando de una manera dura.
¿¡Dónde está la solución!? Aún cuando eres forzado a tolerarlo,
¡Levántate, vamos, y apresúrate! ¡Vamos!
Si nada obtienes del tiempo que estás invirtiendo, arrójalo directo a la basura
¡Los arrepentimientos valen menos que la inmundicia! Avanza dos pasos: SI, gritando: SI. Dale rienda suelta a tu deseo.
¡Todas las formas de aprobación son mías para decidir, así que deja el algoritmo de mi corazón volar!

Mi voz resonó, diciendo, “Quiero luchar por esto”
¡Solo admitiré una objeción o dos, pero no puedes aplicar la ciencia a la ligera a este sentimiento!

Escucha con atención… tengo que decirte la respuesta a la que he llegado:
Voy a continuar viviendo creyendo en todos los sentimientos que tú me diste,
Y no necesito siquiera saber si son reales o no.

“¿Qué es exactamente un arquetipo? ¿Qué es amor ‘normal’?”
Aún continúo preguntándome esa clase de cosas hoy…
Cuanto más pregunto, obtengo una inalterable verdad:
“¡No necesito esas cosas; aún existe un futuro que quiero que sea realidad!”

Aún cuando la soledad fuese a perecer y me haya cansado de huir,
Voy simplemente a perseguir un nuevo día.
Aún cuando no tengo magia, tengo que hacer este deseo realidad. Se lo juré.
El futuro que podemos crear juntos no está lejos.
Mi mano derecha gentilmente se entrelaza con tu mano izquierda,
¡Un mensaje captado firmemente; eso es engrandecer la esperanza!

¡Nosotros no vamos nunca a soltarnos; eso es engrandecer la esperanza!

Sıkıca kavranmış bir mesaj; işte yükselen umut!

Bu dünya bu kaos zamanında acımasız, saymak için çok katman derinliğinde.
Hiçbir şey hayal ettiğim gibi değil ve duyularım sessizce bir patlamaya hazırlanıyor.
Bir labirent gibi ve çıkmaz sokağa girdim; bütün düşüncelerim bozuntu içinde.
Dinlenmek için zaman yok; hedefimi göremezsem eğer, çıldırırım.

Dikkatini ver! Ne, nedir? (Adımına dikkat et şimdi!) Senin akıl vermeni istemiyorum!
(Ciddimisin sen?) Yok, yok, yok, merak etme! 1,2,3
Kalbimin ritmi fırlıyor!

Görüşüm hala tuhaf, ama ilerlemem lazım;
Sen bana inanıyorsun, ve kendime ihanet edemem… bir boynuz güçle çınlıyor.

Vaktimi yalnızlık içinde geçirsem de, ya da kaçmaya zorlansam da,
Yeni bir gün gelecek.
Sihrim olmasa da, bu dileği gerçekleştirmem lazım. Yemin ettim.
Hala seninle görmek istediğim bir gelecek var.
Gözlerimin yaşardığını hissetsem de… mağlup olmuş gibi hissetsem de… sabit duramam.
Sıkıca kavranmış bir mesaj; işte yükselen umut!

Ama sadece aralıksız işte, zor yoldan dayanmak.
Çözüm nerede!? Kabullenmeye zorlandırılsan bile,
Kalk ayağa, hadi, ve acele et! Hadi!
Harcadığın zamana rağmen bir sonuç çıkmıyorsa, çöpe at gitsin.
Pişmanlıkların değeri pislikten daha az! Hadi iki adım: Tamam, bağırıyoruz: Tamam. Bırak arzuların delirsin.
Her türlü onay benim kararıma bağlı, öylese kalbimin algoritmasının uçmasına izin ver!

Kalbim sesini çıkardı, dedi ki, “Ben bunun için savaşmak istiyorum”.
Bir ya da iki itiraza izin veriyorum, ama bu hisse öyle kolayca bilimsel yaklaşamazsın!

Dikkatle dinle… sana bulduğum cevabı söylemem lazım:
Bana verdiğin bu hislerin tamamına inanarak yaşayacağım.
Ve gerçek olup olmadıklarını bilmeme gerek yok.

“Bir rol model tam olarak ne? ‘Normal’ aşk ne?”
Bunları bugün bile kendime soruyorum…
Sordukça, sağlam bir gerçeğe ulaşıyorum:
“Onlara ihtiyacım yok; hala gerçekleştirmek istediğim bir gelecek var!”

Yalnızlık yok olsa da ve kaçmaktan bıkmış olsam bile,
Yeni bir günü takip edeceğim.
Sihrim olmasa da, bu dileği gerçekleştirmem lazım. Yemin ettim.
Beraber gerçekleştirebileceğimiz gelecek çok uzak değil.
Sağ elim nazikçe senin solun ile birleşiyor.
Sıkıca kavranmış bir mesaj; işte yükselen umut!

Asla ve asla bırakmayacağız; işte yükselen umut!