There’s no one left in this opened room
Just a single chair that smells of sea breeze

I’ll leave it open for you, so you won’t lose your way
But by knocking on the creaking door
Will I lose track of where this story even begins?

On a night of shooting stars, I met you
I’ll never forget that night
But the most important things never make it into words,
Everything that happened on that summer day
Out of the blue, they glitter: the Spirits of the Sea

On a sweltering summer evening, the tree tips send ships along their way
They whisper many a song as their flowers fall

I can hear the sound of your voice, laughing somewhere far off
I can feel the warm touch of your cheeks
If I proceed down this twisted path, those eyelids will open

Let’s shout aloud that we’re happy in this moment
For all the joys that overcome this distance
But the most important things never make it into words,
Melting into the bounding light

On a night of shooting stars, I met you
I’ll never forget that moment
But the most important things never make it into words,
Everything that happened on that summer day
Out of the blue, they glitter: the Spirits of the Sea

On a beach graced by the fresh summer breeze, let us meet again

لم يتبقى احد في هذه الغرفة المفتوحة
فقط كرسي واحد رائحته كنسيم البحر

سأتركه مفتوح لك, كي لا تفقد طريقك
لكن بالطرق على الباب المصر
هل سأفقد أثر مكان بداية القصة؟

في ليلة شهابية, قابلتك
لن أنسى تلك الليلة
لكن أهم الأشياء لن تصبح كلمات
كل ما حدث في ذاك اليوم الصيفي
دون سابق إنذار, أنه يلمع, شبح البحر

في مساء صيفي قائظ, أطراف الأشجار ترسل سفنا في طريقهم
هم يهمسون أغنية حيثما تقع أزهارهم

يمكنني سماع صوت صوتك, ضاحكا في مكان بعيد ما
يمكنني شعور دفء اللمسة على خديك
إذا أمكنني أن أكمل في هذا الطريق المتشابك, هاذين الجفنين سيفتحان

فلننادي عاليا اننا سعيدين في هذه اللحظة
لكل البهجة التي تغلبت على هذه المسافة
لكن أهم الأشياء لن تصبح كلمات
تذوب في الضوء المحيط

في ليلة شهابية, قابلتك
لن أنسى تلك اللحظة
لكن أهم الأشياء لن تصبح كلمات
كل ما حدث في ذاك اليوم الصيفي
دون سابق إنذار, أنه يلمع, شبح البحر

على شاطئ منعم بنسيم الصيف المنعش, فلنلتقي مجددا

Ja no queda ningú en aquesta cambra oberta
Tan sols una cadira que fa olor de brisa marina

La deixaré oberta per a tu, perquè no perdis el camí
Però, en picar a la porta grinyoladissa,
Que perdré fins la pista d’on comença aquesta història?

En una nit d’estels fugaços, et vaig conèixer
Mai oblidaré aquella nit
Però no hi ha paraules per a les coses més importants,
Tot el que va passar aquell dia d’estiu
De cop sobte, espurneja: els Esperits de la Mar

En un xafogós vespre d’estiu, les puntes dels arbres avaren vaixells
Xiuxiuegen manta cançó en caure’ls les flors

Sento el so de la teva veu, rient en la llunyania
Sento el càlid palp de les teves galtes
Si continuo davallant per aquest camí retort, aquelles parpelles s’obriran

Cridem ben fort que som feliços en aquest instant
Per totes les joies que superen aquesta distància
Però no hi ha paraules per a les coses més importants,
Es fonen en la llum emergent

En una nit d’estels fugaços, et vaig conèixer
Mai oblidaré aquell moment
Però no hi ha paraules per a les coses més importants,
Tot el que va passar aquell dia d’estiu
De cop sobte, espurneja: els Esperits de la Mar

En una platja al baterell de la fresca brisa estival, tornem-nos-hi a trobar

Er is niemand meer in deze geopende ruimte
Alleen maar een enkele stoel die ruikt naar zeewind

Ik laat het open voor je, zodat je niet verdwaalt
Maar als ik klop op de krakende deur
zal ik dan uit het oog verliezen waar dit verhaal begint?

In een nacht van vallende sterren, ontmoette ik jou
Ik zal die nacht nooit vergeten
Maar de meest belangrijke dingen worden nooit verwoord,
Alles dat gebeurde op die zomerdag
Uit het niets schittert het: de Geest van de Zee

Op een broeierige zomernacht sturen boomtoppen schepen op hun weg
Ze fluisteren veel liederen terwijl hun bloemen vallen.

Ik kan het geluid van je stem horen, terwijl je ergens ver weg lacht
Ik kan de warme aanraking van je wangen voelen
Als ik verder ga op dit verwrongen pad, zullen die oogleden openen

Laten we hardop schreeuwen dat we blij zijn op dit moment
Voor alle geneugten die deze afstand overwinnen
Maar het meest belangrijke wordt nooit verwoord,
Versmeltend in het begrensde licht

In een nacht van vallende sterren, ontmoette ik jou
Ik zal dat moment nooit vergeten
Maar de meest belangrijke dingen worden nooit verwoord,
Alles dat gebeurde op die zomerdag
Uit het niets schittert het: de Geest van de Zee

Laten we elkaar opnieuw ontmoeten, op een stand gezegend met de frisse zomerwind

Dans cette salle ouverte, il n’y a personne
Juste une seule chaise fragrante comme la brise de mer

Pour que tu ne te perdes pas, je vais la laisser ouverte
Mais est-ce qu’en frappant à cette porte grinçante
Je ne vais pas oublier par où commencer l’histoire ?

Je t’ai rencontrée une nuit où les étoiles filaient
Je n’oublierai jamais cette nuit
Mais les choses importantes ne se mettent pas en mots
Tout ce qui s’est passé ce jour d’été
Brille subitement : le fantôme de la mer

Un étouffant soir d’été, les bouts des branches accompagnent les navires
Ils murmurent quelques chants en laissant leurs fleurs tomber

Je t’entends qui ris quelque part
Je sens la chaleur de tes joues
Si je continue sur ce chemin tordu, ces paupières s’ouvriront

Crions que nous sommes heureux maintenant
Pour toutes les joies que nulle distance n’arrête
Mais les choses importantes ne se mettent pas en mots
Elles se fondent dans la lumière bondissante

Je t’ai rencontrée une nuit où les étoiles filaient
Je n’oublierai jamais cette nuit
Mais les choses importantes ne se mettent pas en mots
Tout ce qui s’est passé ce jour d’été
Brille subitement : le fantôme de la mer

Sur une plage pleine du vent d’été, puissions-nous, une fois encore, nous rencontrer

In diesem offenen Raum bleibt niemand zurück
Nur ein einzelner Stuhl der nach der Meeresbrise duftet

Ich lasse sie offen für dich, so dass du nicht vom Weg abkommst
Aber werde ich vergessen wo diese Geschichte überhaupt anfängt
Wenn ich an die knarrende Tür klopfe?

In einer Nacht voll Sternschnuppen traf ich dich
Diese Nacht werde ich nie vergessen
Aber die wichtigsten Dinge können nie in Worte gefasst werden,
Alles was an diesem einen Sommertag passierte
Wie aus heiterem Himmel erscheint ihr Glitzern: die Geister des Meeres

An einem glühend heißen Sommerabend schicken die Baumwipfel Schiffe auf den Weg
Viele Lieder flüstern sie während ihre Blüten fallen

Ich kann den Klang deiner Stimme hören, ein Lachen in der Ferne
Ich kann die warme Berührung deiner Wangen fühlen
Wenn ich auf diesem verschlungenen Pfad weitergehe, werden sich diese Augenlider öffnen

Lass uns laut ausrufen dass wir gerade glücklich sind
Über die Freuden die diese Entfernung überwinden
Aber die wichtigsten Dinge können nie in Worte gefasst werden,
Sie lösen sich in das umherspringende Licht auf

In einer Nacht voll Sternschnuppen traf ich dich
Diesen Moment werde ich nie vergessen
Aber die wichtigsten Dinge können nie in Worte gefasst werden,
Alles was an diesem einen Sommertag passierte
Wie aus heiterem Himmel erscheint ihr Glitzern: die Geister des Meeres

An einem Strand an dem die laue Sommerbrise weht, werden wir uns wiedersehen

Ya no queda nadie en esta habitación abierta
Tan solo una silla que huele a brisa marina

La dejaré abierta para ti, para que no pierdas el camino
Pero, al llamar a la puerta chirriante,
¿Acaso perderé hasta la pista de dónde empieza esta historia?

En una noche de estrellas fugaces, te conocí
Jamás olvidaré esa noche
Pero no hay palabras para las cosas más importantes,
Todo lo que pasó ese día de verano
De repente, centellea: los Espíritus del Mar

En un sofocante anochecer de verano, las puntas de los árboles botan navíos
Susurran muchas canciones al caérseles las flores

Oigo el sonido de tu voz, riendo en la lejanía
Siento el cálido roce de tus mejillas
Si sigo bajando por este retorcido camino, esos párpados se abrirán

Gritemos bien alto que somos felices en este instante
Por todos los gozos que superan esta distancia
Pero no hay palabras para las cosas más importantes,
Se funden en la luz emergente

En una noche de estrellas fugaces, te conocí
Jamás olvidaré ese momento
Pero no hay palabras para las cosas más importantes,
Todo lo que pasó ese día de verano
De repente, centellea: los Espíritus del Mar

En una playa acariciada por la fresca brisa estival, volvámonos a encontrar

Bu açık bırakılmış odada hiç kimse kalmamış
Sadece, deniz meltemi kokan bir sandalye

Yolunu kaybetme diye onu senin için açık bırakacağım
Ama gıcırdayan kapıyı çalarak
Bu hikayenin başlangıcının bile izini kaybedecek miyim?

Yıldızların kaydığı bir gecede, seninle tanıştım
O geceyi asla unutmayacağım
Ama en önemli şeyler hiçbir zaman kelimelerle ifade edilemez,
O yaz gecesinde olan her şey
Umulmadık bir anda, parıldarlar: Denizin Ruhları

Bunaltıcı bir yaz akşamında, ağaçların tepeleri gemileri yolcu eder
Çiçekleri dökülürken şarkılar fısıldarlar

Sesini duyabiliyorum, uzak bir yerlerde gülüyorsun
Yanaklarının sıcak dokunuşunu hissedebiliyorum
Eğer bu dolambaçlı yolda ilerlersem, bu göz kapakları açılacak

Haydi şu anda mutlu olduğumuzu haykıralım
Bu mesafenin üstesinden gelen bütün sevinçler için
Ama en önemli şeyler hiçbir zaman kelimelerle ifade edilemez,
Eriyerek sıçrayan ışıkların arasına karışırlar

Yıldızların kaydığı bir gecede, seninle tanıştım
O anı asla unutmayacağım
Ama en önemli şeyler hiçbir zaman kelimelerle ifade edilemez,
O yaz gecesinde olan her şey
Umulmadık bir anda, parıldarlar: Denizin Ruhları

Serin yaz meltemleriyle bezenmiş bir sahilde, yeniden buluşalım