Vroeger regeerde ik over de wereld
Zeeën rezen wanneer ik opdracht gaf
Nu in de ochtend slaap ik alleen
Veeg de straten die ooit mijn bezit waren
Vroeger liet ik de dobbelsteen beslissen
Voel de angst in de ogen van mijn vijanden
Luisterde terwijl de menigte zong
“Leve de koning, nu de oude koning dood is”
In de ene minuut hield ik de sleutel vast
In de volgende, sloten de muren me in
En ik ontdekte dat mijn kasteel gebouwd is
Op pilaren van zout en pilaren van zand
Ik hoor de klokken van Jeruzalem luiden
Romeinse cavalerie koren zingen
Wees mijn spiegel, mijn zwaard en schild
Mijn zendelingen in een onbekend slagveld
Om een bepaalde reden kan ik het niet uitleggen
Zodra je weg ging, was het nooit
Nooit een eerlijk woord
Dat was toen ik regeerde over de wereld
Het was de zondige en wilde wind
Die de deuren omverbliezen om me binnen te laten
Gebroken ramen en het geluid van de drums
Mensen konden niet geloven wat ik was geworden
Revolutionairen wachten tot mijn hoofd op een zilveren schaal ligt
Slechts een pop aan een eenzaam draad
Oh… wie zou ooit weer koning willen zijn
Ik hoor de klokken van Jeruzalem luiden
Romeinse cavalerie koren zingen
Wees mijn spiegel, mijn zwaard en schild
Mijn zendelingen in een onbekend veld
Om een bepaalde reden kan ik het niet uitleggen
Ik weet dat de Heilige Petrus mijn naam niet zal noemen
Nooit een eerlijk woord
Maar dat was toen ik regeerde over de wereld
Hoor de klokken van Jeruzalem luiden
Romeinse cavalerie koren zingen
Wees mijn spiegel, mijn zwaard en schild
Mijn zendelingen in een onbekend slagveld
Om een bepaalde reden kan ik het niet uitleggen
Ik weet dat de Heilige Petrus mijn naam niet zal noemen
Nooit een eerlijk woord
Maar dat was toen ik regeerde over de wereld